Bir süredir "kutsal turlar" düzenliyoruz ve benim gezdirmeyi ve mitolojisini anlatmayı en sevdiğim rotalardan biri ise Nysa Antik kenti ve Aphrodisias.

 

 

Burası Afrodit - İştar tapınağı. Ninova’dan gelen Asurlular buraya tanrıçaları İştar’ın kültünü de getirirler ve kutsal tapınağını kurarlar. İştar aşk, cinsellik, bereket Tanrıçası olarak yaşam getirir ama bazen de onu savaş Tanrıçası olarak görürüz.

.

Sonraki dönemlerde ise burası aşk Tanrıçası Afrodit’e adanmıştır.

.

İ.S. 5. yüzyılın sonunda İse kiliseye dönerek Meryem ana betimlemeleriyle süslenmiştir.

.

İnsanlar değişmiş, inançlar değişmiş ama orası Tanrıça’nın mabedi olarak kendine sığınanları korumaya, aşkı anlamaya niyet edenlere sırlarını fısıldamaya devam etmiştir.

.

Çünkü sevgiye dair öğrenecek çok şey var.

.

Sevgi, hak edilmez, var olmak sevilmek için yeterlidir. Birini sevmek koşula, şarta bağlı değil en nihayetinde; ya seversiniz ya da sevmezsiniz. Ama yine de bağ kurmak için bir çaba gerektiği de bir gerçek. Çünkü maalesef ki günümüzde bize sevgi şart ve koşulla, ceza ya da ödül gibi sunuluyor.

.

Erich Fromm şöyle der;

.

“İnsanlar sevgiye açlar; mutlu ya da mutsuz biten sayısız aşk hikayesi izlerler, yüzlerce saçma aşk şarkısı dinlerler. Buna rağmen, pek azı sevgiye ilişkin bir şeyler öğrenmenin gerekli olduğunu düşünür.”

.

Çağımız için bu daha da geçerli. Tapınağın sütunları arasında sevgiden nasıl da korkulduğunu düşündüm; acı çekmekten ve öfke hariç diğer tüm duygulardan korkuluyor. Çünkü sevmek demek, kalbini canın acıma ihtimali olduğunu bildiğin halde açmaktır.

.

Bu düşünceler içindeyken, hem aşkın, hem de hakikat için sonuna kadar savaşmanın Tanrıçası tapınağında fısıldadı: “Gerçek güç, sonuna kadar kalbini açabilme cesaretidir”

.

Öyleyse bu dünyadaki en cesur en güçlü insanlar, sevebilen ve sevmeye dair bir şeyler öğrenmeye ruhunu açabilen insanlar.

.

Bu tapınak bir pagan hac yolculuğu tapınağı ve en önemli özelliği ise kendine sığınanlara kol kanat germesi ve korumasıdır. Benim şahsi düşüncem ise koruduğu bedenler değil, sevebilen insanların kalbi.

.

Sevgisizliğin salgın bir hastalık gibi olduğu çağımızda, Kalpten sevmenin herkese nasip olması da ayrılırken dileğim oldu.

 

Efe Elmas

Kadim Lisan

 

.